Μιὰ προσευχὴ στὸ Χριστὸ ἀπὸ τὴν τρίτη ὥρα (μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία ποὺ γίνεται κυρίως στὶς ἱερὲς μονὲς στὶς 9 τὸ πρωί.
Ταχεῖαν καί σταθηράν δίδου παραμυθίαν τοῖς δούλοις σου, Ἰησοῦ, ἐν τῷ ἀκηδιάσαι τά πνεύματα ἡμῶν, μή χωρίζου τῶν ψυχῶν ἡμῶν ἐν θλίψεσι, μή μακρύνου τῶν φρενῶν ἡμῶν ἐν περιστάσεσιν, ἀλλά ἀεί ἡμᾶς πρόφθασον. Ἔγγισον ἡμῖν, ἔγγισον ὁ πανταχοῦ, ὥς περ καί τοῖς Ἀποστόλοις σου πάντοτε συνῇς, οὕτω καί τοῖς σέ ποθοῦσιν ἕνωσον σαυτόν οἰκτίρμον, ἵνα συνημμένοι σοι ὑμνῶμεν, καί δοξολογῶμεν τό πανάγιόν σου Πνεῦμα.
μετάφραση:
Ἄμεση καὶ σταθερὴ παρηγοριὰ δῶσε σὲ μᾶς τοὺς δούλους σου ,Ἰησοῦ, ποὺ ἡ σκέψη μας κουρασμένη δὲν μπορεῖ νὰ σὲ ἀναζητήσει. Μὴν ἀποχωριστεῖς ἀπὸ τὶς ψυχές μας ὅταν βιώνουμε θλίψεις, μὴν ἀπομακρυνθεὶς ἀπὸ τὸ μυαλό μας ὅταν εἴμαστε ἐμπεριστστοι ἀλλὰ πάντα νὰ εἶσαι κοντά μας. Πλησίασε καὶ ἐμᾶς , πλησίασε μᾶς ἐσὺ ποὺ εἶσαι παντοῦ παρών. Ὅπως πάντα ἤσουν μαζὶ μὲ τοὺς Ἄποστολους Σου ἔτσι ἕνωσε μὲ σένα ὅσους σὲ ποθοῦν , Εὔσπλαχνε, γιὰ νὰ μποροῦμε ἔτσι ἑνωμένοι μαζί Σου νὰ ὑμνοῦμε καὶ νὰ δοξολογοῦμε τὸ Πανάγιό Σου Πνεῦμα.
——
Ὁ χωρισμὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι πάντοτε πιθανὸς σὲ κάθε δυστυχία καὶ θλίψη. Ὁ ὑμνωδὸς ἐκφράζει τὴν ἀγωνία του καὶ τὴ θερμὴ παράκληση στὸν Θεό, ποὺ εἶναι «πανταχοῦ παρών», νὰ πλησιάσει αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀγαποῦν καὶ τὸν ποθοῦν καὶ νὰ τοὺς παρηγορήσει. Νὰ γίνει γρήγορη καὶ σταθερὴ παρηγοριά, ἀλλὰ αὐτὸ θὰ ἐπιτευχθεῖ μόνο μὲ τὴν ἑνότητα ποὺ ὁ Χριστός, ὅπως χάρισε στοὺς Ἀποστόλους, θὰ χαρίσει καὶ στοὺς ἑκάστοτε μαθητές του, ἔτσι ὥστε ἑνωμένοι καὶ ἀγαπημένοι νὰ ὑμνοῦμε καὶ νὰ δοξολογοῦμε τὸν Πανάγιο Πνεῦμα, ποὺ εἶναι τὸ πνεῦμα τῆς ἑνότητας καὶ τῆς ἀδελφοσύνης.