ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2022

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

​«Τοὺς Τρεῖς μεγίστους φωστήρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος», τὰτρία μεγάλα ἀστέρια ποὺ παίρνουν φῶς ἀπὸ τὸν Ἥλιο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Τρεῖς Ἱεραρχας, Προστάτας τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας,πανηγυρίζει, ἀδελφοί μου, σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἀνάξια τὰχείλη μας καὶ φτωχὰ τὰ λόγιά μας γιὰ νὰ τοὺς ἐγκωμιάσουμε ὅπως τοὺς ἀξίζει.

​Δεκαεπτὰ αἰῶνες ἔχουν περάσει ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἔζησαν, καὶὅμως δὲν ξεχάστηκε οὔτε ἡ διδασκαλία τους, οὔτε οἱ ξεχωριστές τους προσωπικότητες. Τί νὰ εἶναι, ἀλήθεια, αὐτὸ ποῦ τοὺς κάνει τόσο μεγάλους; Μήπως ἡ πολύπλευρη μόρφωσή τους; Ὄντως , δὲν ὑστεροῦσαν σ΄αὐτό. Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶχε σπουδάσει ὅλες τὶς γνωστὲς –τότε- ἐπιστῆμες: Νομική, Φιλοσοφία, Ἀστρονομία, Ἰατρική. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, ἄριστος θεολόγος καὶ ἐξαιρετικὸς ποιητής, ἐξακολουθεῖ νὰ μᾶς ἐμπνέει καὶ νὰ μᾶς φωτίζει μὲ τὰ βαθυστόχαστα καὶ ἰδιαίτερου λυρικοῦ μεγαλείου συγγράμματά του. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «ὁ βασιλιάς του ἄμβωνα», «ὁ χρυσοὺς τὴν γλώτταν» ὅπως δικαίως ἔχει ὀνομαστεῖ, ὑπῆρξε καὶ ὑπάρχει πρότυπο ἱεροκήρυκα, ἄριστος χειριστὴς τοῦ λόγου, σπάνιος ρήτορας καὶ βαθὺς γνώστης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων. Μήπως ἡκοινωνικὴ δράση ποὺ ἀνέπτυξαν καὶ οἱ Τρεῖς, μᾶς κάνει νὰ τοὺς θυμόμαστε μέχρι σήμερα; Καὶ στὸν τομέα αὐτὸ διακρίθηκαν.  Ἀνῆλθαν στὸν τρίτο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης, ἦταν ἐπίσκοποι της Ἐκκλησίας. Ὁ Μέγας Βασίλειος στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας , οἱἍγιοι Γρηγόριος καὶ Ἰωάννης στὸ θρόνο τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ὡς ἐπίσκοποι, ἦταν πραγματικοὶ πατέρες γιὰτοὺς πιστούς. Ἀρκεῖ νὰ θυμηθοῦμε τὴ «Βασιλειάδα» –  καρπὸς τῶν κόπων τοῦ Ἱεράρχη τῆς Καισαρείας- ἦταν ἕνα συγκρότημα ἀπὸφιλανθρωπικὰ ἱδρύματα: ὀρφανοτροφεῖα, γηροκομεῖα καὶθεραπευτήρια καθὼς καὶ τὰ καθημερινὰ σισίτια ποὺ ὀργάνωσε στὴν Κωνσταντινούπολη Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος  και ἔβρισκαν φαγητὸ χιλιάδες ἄνθρωποι.

Αὐτὸ ποὺ τοὺς κάνει τόσο μεγάλους καὶ τόσο ἐπίκαιρους γιὰ ἐμᾶς σήμερα,  εἶναι ἡ ἐνάρετη ζωή τους. Τὰ πλούσια ψυχικὰ τοὺς χαρίσματα, ἀποτέλεσμα τῆς ἀσκητικῆς τους βιοτής, τῆς ζωντανῆς πίστης τους καὶ τοῦ ἀδιάλειπτου ἀγώνα τους. Ἡ ἁγιότητά τοὺς , τοὺς καθιστὰ ἀσύγκριτους μὲ ὅλα τὰ μεγάλα πνεύματα ποὺ πέρασαν ἀπὸτὸν κόσμο ὅλες τὶς ἐποχές. Εἶχαν τὴν ἄνωθεν σοφία τὴν κατὰ Χριστὸν παιδεία καὶ τὴν κατὰ κόσμον μόρφωση σὲ ὕψιστο βαθμό. Ὅλοι μας, πάντα ἀναζητοῦμε καλοὺς δασκάλους , ἐνάρετους ἱερεῖς, ἔντιμους ἐπαγγελματίες, ἔμπιστους φίλους. Ψάχνουμε πρότυπα καὶ ὑποδείγματα ζωῆς. Δὲν εἶναι ὅμως εὔκολο νὰ τά βροῦμε. Πολλὲς φορὲς ἀπογοητευόμαστε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους,  κυρίως οἱ νέοι. Ἂς προστρέξουμε ὅμως, ὄχι ἀλλοῦ , ἀλλὰ στὴν Ἐκκλησία μας. Τὴν ἀείρροη πηγὴ προτύπων,  ἁγιότητας, γνησιότητας, ἔνθεης ζωῆς. Ὅποιος ἔχει τὸ Θεὸ μέσα του, ὅπως οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, τότε μόνον μπορεῖ  νὰ ὑπηρετεῖ σωστὰ καὶ ὁλοκληρωμένα τὴν ἐπιστήμη του, τὴν τέχνη του ἢ τὸ λειτούργημά του. Ἂς τοὺς μιμηθοῦμε , ἂς μελετήσουμε  τὸ βίο καὶ τὰ συγγράμματά τους. Ἐκεῖ θὰ βροῦμε τὴν ἐλπίδα ποὺψάχνουμε στὴν δύσκολη καθημερινότητά μας. Σήμερα ὁ κόσμος μας προβληματίζεται γύρω ἀπό τήν περίφημη «κρίση», πού βολεύεται νά τήν θεωρεῖ κρίση μόνον οἰκονομική, ξεχνώντας τίς πνευματικές καί κοινωνικές διαστάσεις της. Ἄν είχαμε παραδειγματισθεῖ ἀπό τόντρόπο πού οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ἀντιμετωπίζουν τόν πλοῦτο καί τά ὑλικά ἀγαθά, πόσο διαφορετικά θά ἦταν τά πράγματα.

Ἄς ἀκούσουμε τόν Μέγα Βασίλειο νά μᾶς ἐξηγεῖ πῶς ἡ πλεονεξία ἀδικεῖ τό κοινωνικό σύνολο καί πῶς θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νάἀπολαμβάνει τίς δωρεές τοῦ Δημιουργοῦ Του μέ διάθεση εὐχαριστίας:

«Ἐσύ δέν εἶσαι πλεονέκτης; Δέν εἶσαι ἅρπαγας, ἐφ’ ὅσον σφετερίζεσαι σάν δικά σου ἐκεῖνα πού δέχθηκες ἀπό τόν Θεό, γιά νά τά διαχειρισθῇς ὡς οἰκονόμος; Ἤ μήπως ἐκεῖνος πού κλέβει τά ροῦχα κάποιου καί τόν ἀφήνει γυμνό θά ὀνομασθεῖ λωποδύτης, ἐνῶ αὐτός πού δέν ντύνει τόν γυμνό ἀξίζει κάποια ἄλλη ὀνομασία; Τό ψωμί, πού ἐσύ κατακρατᾶς, ἀνήκει στόν πεινασμένο. Τό ροῦχο πού φυλᾶς σέ ἀποθῆκες ἀνήκει στόγυμνό. Τά παπούτσια πού σαπίζουν στό σπίτι σου ἀνήκουν στόν ξυπόλητο. Τό χρῆμα πού φυλᾶς χωμένο στή γῆ, ἀνήκει σ’ ἐκεῖνον πού τό ‘χει ἀνάγκη. Ἑπομένως, τόσους ἀδικεῖς, ὅσους θά μποροῦσες νά εὐεργετήσεις».

«”Εἴτε τρῶτε εἴτε πίνετε εἴτε κάνετε ὁ,τιδήποτε, ὅλα νά τά κάνετε πρός δόξαν Θεοῦ”. Ὅταν κάθεσαι στό τραπέζι, νά προσεύχεσαι. Ὅταν παρέχεις τό ψωμί στόν ἑαυτό σου, νά εὐχαριστεῖς Ἐκεῖνον πού σοῦ τό ἔδωσε. Τελείωσε ἡ ἡμέρα; Νά εὐχαριστεῖς Αὐτόν, πού μᾶς χάρισε καί τόν ἥλιο, γιά νά ἐξυπηρετεῖ τά ἔργα τῆς ἡμέρας καί τή φωτιά μᾶς χορήγησε, γιά νά μᾶς φωτίζει τή νύχτα καί νά ἐξυπηρετεῖ τίς λοιπέςἀνάγκες τῆς ζωῆς μας».

​Ἀδελφοί μου,

​         Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί ἡ προστασία τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν, εἴθε νά μᾶς συνοδεύουν πάντοτε καί νά φωτίζουν τό δρόμο, τή σκέψη, τή ζωή μας καί ἰδιαίτερα τους νέους τῆς πατρίδας μας. Ἀμήν!

​π. Χρ.Κ.