«Και έμβάντων αυτών είς το πλοίον εκόπασεν άνεμος»
Αγαπητοί μου αδελφοί!
Ο Κύριος μας, η πηγή της ζωής και το πέλαγος των θαυμάτων , πραγματοποίησε ενώπιον των μαθητών Του ένα ακόμη σημείο, δηλωτικό της επί γης Βασιλείας του Θεού την οποία ο ίδιος εγκαινίασε. Ο Χριστός έκανε πολλά θαύματα. Έκανε θαύματα στους ανθρώπους όπως π,χ. θεράπευσε τον παραλυτικό της Καπερναούμ, τους δέκα λεπρούς, τον υιό της χήρας της Ναίν κ.ά. Έκανε θαύματα με τα οποία μας έδειχνε πτυχές του προσώπου Του, όπως το θαύμα της Μεταμορφώσεως, της Αναστάσεως και της Αναλήψεως. Τέλος έκανε θαύματα επί της αψύχου ύλης, όπως πολλαπλασίασε τους πέντε άρτους καί καταράσθηκε την άκαρπη συκή. Στο σημερινό Εύαγγελικό ανάγνωσμα γαληνεύει τη θάλασσα και κάνει να κοπάσει ο άνεμος.
Μετά τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων ανάγκασε τους μαθητές Του «έμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν είς το πέραν» (Ματθ. 14,22). Αυτός άφού απέλυσε τους όχλους, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί. Κατά τη διάρκεια της προσευχής Του το πλοίο δοκιμάσθηκε, γιατί άρχισε σφοδρή θαλασσοταραχή και ήταν «βασανιζόμενον υπό των κυμάτων». Τις πρωϊνές ώρες εμφανίσθηκε κι έλυσε τον τάραχο των κυμάτων. Οι μαθητές είχαν συνηθίσει στην παρουσία του Χριστού. Ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν πως πρέπει να είναι στενά συνδεδεμένοι μαζί Του. «Όσω γαρ επετείνετο τα της αγωνίας, ησμένιζον αυτού την παρουσίαν», δηλαδή όσο ανέβαινε ή αγωνία τους, τόσο περισσότερο ήθελαν την παρουσία του Χριστού, γράφει ο ιερός Χρυσόστομος. Σηκώθηκε θύελλα, ο άνεμος αντίθετος, περνούσαν οι ώρες και βοήθεια δεν είχαν από κανέναν.
Ό Κύριος ήθελε να τους δοκιμάσει στην υπομονή. Ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν «φέρειν τα συμπίπτοντα γενναίως», να αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τους πειρασμούς. Η θαλασσοταραχή ήταν μια εξάσκηση των μαθητών στην υπομονή, στην καρτερία, στην προσευχή. Ό Χριστός, όταν πρόκειται να δώσει σε κάποιον άφθονη χάρη, τον εκπαιδεύει προηγουμένως στους πειρασμούς. Οι Απόστολοι θα κήρυτταν σ όλον τον κόσμο, θα έκαναν πολλά θαύματα, θα τους έδινε ο Χριστός τη δύναμη να κάνουν σημεία και υπερφυσικά γεγονότα, γι’ αυτό και τούς εκπαιδεύει στους πειρασμούς, ώστε να μην απελπισθούν, όταν θα συναντούσαν δυσκολίες και αντιξοότητες, Ή εμφάνιση του Χριστού τις πρωινές ώρες έλυσε τους φόβους των μαθητών και γαλήνευσε τη θάλασσα.
Στη ζωή μας υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Υπάρχουν πειρασμοί πού ανα-φέρονται στην πίστη. Ό άνθρωπος ολιγοπιστεί απέναντι στο Θεό, έχει λογισμούς βλασφημίας, δεν παραδέχεται τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, αρνείται τα Ιερά μυστήρια, είναι δίψυχος. Επίσης πολεμάται απ την πορνεία και από την υπερηφάνεια και γενικά από τα μεγάλα πάθη. Στους πειρασμούς αυτούς ο άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να πολεμήσει σωστά. Μόνον με τη βοήθεια του Θεού μπορεί να νικήσει τις καταστάσεις που περιγράψαμε πιο πάνω. Όταν εμφανισθούν τέτοια φαινόμενα στη ζωή μας, λέμε την προσευχή του Χριστού· «μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν» (Ματθ. 6,13). Οι πειρασμοί αυτοί μας χωρίζουν από το Θεό. Κάθε τι πού μας χωρίζει από το Θεό, πρέπει να το διώχνουμε αμέσως.
Αντίθετα υπάρχουν άλλοι πειρασμοί πού μας ωφελούν π.χ. οι πειρασμοί της στερήσεως των υλικών αγαθών, η συκοφαντία εις βάρος μας, οι ονειδισμοί των οικείων και φίλων μας, ή έλλειψη συμπάθειας εκ μέρους των ανωτέρων μας, οι ασθένειες οι ανίατες και βασανιστικές, αλλά και οι άλλες πού πρόσκαιρα μας ταλαιπωρούν κ.ά. Όλοι αυτοί οι πειρασμοί δεν μας κάνουν κακό, όταν τους αντιμετωπίσουμε με το πνεύμα το Ευαγγελικό και τη δύναμη της προσευχής.
«Μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής» (Ιακ. 1,12), γράφει ό Απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του. Ο ίδιος λέγει πως πρέπει να νιώθουμε χαρά, όταν περιπέσουμε σε πειρασμό. Αυτοί οι πειρασμοί είναι ευεργέτες μας και μάλιστα μεγάλοι, γράφει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος. Κανένας άνθρωπος πού θέλει να αγωνισθεί και να ζήσει ενάρετα, δεν είναι μόνος του στον αγώνα του. Το φορτίο του το σηκώνει ο Θεός και γίνεται ελαφρό. Εμείς οφείλουμε να πιστεύουμε πως δε θα μας εγκαταλείψει ο Θεός. Δεν ωφελεί να πιστεύουμε στο Χριστό, εάν δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο πρόσωπό Του. Πιστεύουμε ακράδαντα πως στο τέλος θα επέμβει ο Θεός στη ζωή μας και θα απαλύνει τους πειρασμούς, εάν δε γογγύσουμε και δε μεμψιμοιρούμε και έχουμε υπομονή.
Αδελφοί μου,
Έχουμε πάρει όπλα από το Θεό πνευματικά, για να πολεμούμε τους πειρασμούς κι όχι να περιπίπτουμε σε ακηδία κι απελπισία. Ας έχουμε, λοιπόν, στραμμένο συνεχώς το πρόσωπο μας στο πρόσωπο του Χρίστου με πίστη για να μη βουλιάζουμε στο πέλαγος των καθημερινών πειρασμών της ζωής μας. Αμήν!
π.Χ.Κ.